Er was eens, lang, lang geleden… een jaar. Een jaar vol muziek. Al kenden de meeste mensen het toch vooral als ‘2023’.
“Wauw! Hier moet iemand een lijst van maken!”, dacht Johan. Geen gekke gedachte: hij had tenslotte eerder met dat bijltje gehakt na die ándere jaren vol muziek (door de meeste mensen ‘2022’, ‘2015’ en ‘2014’ genoemd).
Maar deze keer zou hij dat klusje nóg zorgvuldiger aanpakken… “Hier met die keuzelijsten van Pinguin Radio, KINK, 3voor12 en Ondergewaardeerde Liedjes!” En naar welke concerten was hij ook alweer allemaal geweest…?
Enfin. Geduld is een schone zaak. Het duurt even, maar dan heb je ook wat. Beter één lied in de hand dan 1100 op je longlist. Maar die longlist werd (bloed, zweet, tranen) dan toch een shortlist – en die shortlist werd (spijt, pijn, moeite) dan toch zíjn lijst.
En nét toen Johan eindelijk achterover wilde leunen om daar eens tevreden doorheen te scrollen, klopte de tijd aan zijn deur.
“Nu al? Maar ik moet hier nog een mooi stuk over schrijven voor mijn website! Over dat ene lied dat ik hertaalde! Mijn favoriete Amsterdamse plek! Die prachtige Vlaamse hommages! Die Franse drop! De invloed van die ene Engelse band! Mijn moeilijkste keuzes, mijn fijnste concertjes, mijn absolute favorieten!”
“Niks mee te maken”, sprak de tijd. “Je mag blij zijn als er nog íemand is die zich dat hele 2023 van jou kan herínneren!”
Kortom. Zie je me ergens somber over straat slenteren? In een bar gebogen over een biertje mijmeren over wat had kunnen zijn? Tik me dan zachtjes op mijn schouder en fluister me een titel toe.
Ik zal je er alles over vertellen – tot we het samen zullen zingen in de nacht.
Leg in de tussentijd je oor hier te luister:
(Dan ga ik vast nadenken over dít jaar vol muziek.)
Welk nummer had jijzelf hertaald en kun je de tekst mailen ??
No Caffeine van Marika Hackman. Meer daarover in de laatste alinea’s van dit stuk:
https://www.johanderooij.nl/de-vruchten-van-insomnia/