Vertrouwen. Als ik er iets meer van had gehad, was ik elk jaar van deze eeuw met iets moois op de proppen gekomen. Maar bij elk van mijn vele verhuizingen was het eerste dat ik ophing toch altijd weer die denkbeeldige plank vol plannen.
Het puikje uit de pockets
Deze zomer verscheen de 100e Donald Duck Pocket sinds ik drie jaar geleden pocketredacteur werd. Het is mooi om door het overzicht hierboven de ontwikkeling te zien die ik daarbij zelf heb doorgemaakt…
Duizend woorden
De zon schijnt fel, als ik na een dag werken op het station op de sprinter naar Schiphol wacht. Ik ben wel toe aan een gezellige avond, en vrienden hebben me uitgenodigd voor een filmquiz. Zal ik mijn vriendin laten weten dat ik daarheen ga? Ik zie dat mijn oom me heeft gebeld, mijn oom met wie ik eigenlijk nooit bel…
In gesprek
Een week of twee, drie geleden. Vroeg in de ochtend, de sprinter naar mijn werk. Met de deadline in zicht mijn laptop maar vast opengeklapt. Bij Naarden-Bussum stapt een man de volle trein in. Hij neemt plaats naast me. Net voor Weesp kijkt hij opzij, ziet flitsen van strips vol eenden over mijn scherm rollen…
Een licht in donkere dagen
Lijdzaam doorloop ik het jaarlijkse ritueel, slenterend door de steeds stiller wordende Amsterdamse binnenstad. De uitgespannen verlichting straalt me van bovenaf hoopvol tegemoet, maar mijn gevoel van melancholie weet ze niet te verjagen. Elk jaar word ik hier opnieuw geboren…